Een wijze vrouw
Er was eens een chaban. Hij werd met de kudde naar het zand gestuurd. En hij had wat geld voor een chaban. Waarom heb ik geld nodig in het zand? - hij dacht. - Ik zal verdwalen. Je moet ze in bewaring geven. Ze zeggen dat de derwisjen de meest eerlijke en fatsoenlijke mensen zijn *. Een van hen, alsjeblieft. '
Zoals hij dacht, deed hij dat. Hij gaf het geld aan de derwisj en ging zelf de woestijn in. Er was een lange tijd verstreken, en misschien ook niet, die chaban keerde terug naar het dorp. Hij komt naar de derwisj en zegt:
- Ik wil mijn geld aannemen.
'Maar, goede man,' zei de derwisj. - Ik ken u niet. Ik heb nooit geld van je afgepakt. Hoe kan een arme kerel als jij geld hebben?
De arme man komt naar zijn buurman en deelt zijn verdriet met hem. En de vrouw van de buurman, die het hele verhaal heeft gehoord, zegt:
- Als je mijn advies opvolgt, komt je geld terug.
Ze leerde de chabana-vrouw waar, hoe en wat ze moest doen, en ze ging naar toe
Derwisza.
- Het is drie jaar geleden dat mijn man naar Chiwa is vertrokken en hij komt nog steeds niet terug. Ik besloot zelf naar hem toe te gaan, maar ik kan mijn kinderen geen geld toevertrouwen. Ik heb gehoord dat je een eerlijke, behulpzame en betrouwbare man bent. Ik ben gekomen om u te vragen mijn geld in bewaring te nemen.
Derwisj was erg blij:
- Mijn duif! Je hebt er goed aan gedaan om naar mij toe te komen. Kunnen kinderen geld worden toevertrouwd? De tijden zijn vandaag niet goed. En u kunt op mij rekenen.
- God, geef je gezondheid! Zei de vrouw, terwijl ze het geld telde dat ze wilde verlaten.
Op dat moment kwam Chaban binnen.
'Ik kwam voor mijn geld', zei hij.
De Derwisj had al gemerkt dat de vrouw veel geld had, het speet hem dat hij zo'n cliënt kwijtraakte. Dus opende hij de kist en gaf het verschuldigde bedrag terug aan de chaban.
En de vrouw is nog steeds aan het tellen en geld aan het tellen als haar zoon plotseling de kamer binnenstormt en roept:
- Mam! Mam! Papa is hier! Laten we snel naar huis gaan!
'Sinds mijn man terug is,' zegt de vrouw, 'val ik je niet meer lastig.'
Ze wikkelde het geld in een bundel en lachte. Chaban en de zoon van de vrouw, die ook samenspande, konden het niet uitstaan en begonnen ook te giechelen. En de derwisj greep zijn buik van het lachen. Ze lachen eindelijk en de vrouw vraagt:
- Mijn man en de vader van mijn zoon zijn teruggekeerd van de reis; chaban kreeg zijn geld terug, dus we hebben redenen om gelukkig te zijn, maar waarom lach je?
En de derwisj zegt:
- Ik lach om mezelf. Ik dacht dat ik de sluwe man van de wereld was, maar ik vergat dat als een vrouw een besluit zou nemen, niemand haar zou stoppen en haar ervan zou weerhouden het te doen.
* Derwisj - moslim religieus, leidend een ascetische levensstijl.
